prof. Eliana Danilavichiutie
Instytut Pedagogiki, Akademia Narodowa, Ukraina
Eliana Danilavichiutie pracuje w Departamencie Patologii Mowy i Języka w Instytucie Pedagogiki Specjalnej Akademii Narodowej Nauk Edukacyjnych/Nauk Oświaty na Ukrainie jako kierownik tej jednostki, jest związana również z Instytutem Nauk Humanistycznych na Uniwersytecie Borysa Grinchenki w Kijowie, gdzie wykłada patologię mowy i języka na studiach podyplomowych. Jest współtwórcą Międzynarodowego Programu „Ręka-Mózg”, którego celem jest neuropsychopedagogiczne modelowanie rozwoju dzieci z organicznym uszkodzeniem mózgu. W 2009 r. Eliana Danilavichiutie, jako członkini ukraińsko-kanadyjskiego projektu rozwoju edukacji integracyjnej na Ukrainie, uczestniczyła w praktycznym szkoleniu w Kanadzie, dotyczącym włączenia dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. W związku z projektem wzięła także udział w pracach dotyczących badania standardów i opracowywania wytycznych edukacyjnych. Eliana Danilavichiutie jest autorką ponad 70 publikacji naukowych. Wśród nich znalazły się prace z zakresu ukraińskich standardów państwowych, ukraińskich oraz angielskich kursów językowych oraz technik nauczania.. Na co dzień łączy pracę naukową z praktyką logopedyczną.
prof. Yulia Filatova
Speech & Language Pathology Dept. Moscow State Pedagogical University Russian Federation
Zainteresowania naukowe, badawcze i praktyczne Yulii Filatovej dotyczą diagnostyki i terapii zaburzeń mowy i języka, zwłaszcza zaburzeń płynności mowy. Jest autorką wielu prac badawczych i praktycznych – artykułów, rozdziałów w pracach zbiorowych, a także monografii z zakresu jąkania, giełkotu oraz różnicowania diagnostyki zaburzeń płynności. Członkini International Fluency Association (IFA) oraz International Cluttering Association (ICA). Współpracuje z wieloma czasopismami naukowymi.
prof. dr hab. Stanisław Grabias
UMCS Lublin
językoznawca, od 1995 profesor; pracownik naukowy UMCS w Lublinie. Od 1990 roku kierownik Zakładu Logopedii i Językoznawstwa Stosowanego UMCS w Lublinie; pomysłodawca i twórca specjalności logopedycznej na filologii polskiej, inicjator serii wydawniczej «Komunikacja Językowa i Jej Zaburzenia». W swoim dorobku posiada prace z zakresu leksykologii, językoznawstwa stosowanego i socjolingwistyki, a także logopedii. Jego prace wywarły wielki wpływ na rozwój logopedii w Polsce. Opublikował m.in.: O ekspresywności języka (1981), Przedmiot logopedii (1990), Język w zachowaniach społecznych (1994, wyd. 2 poprawione 1997); współautor (z L. Kaczmarkiem i T. Skubalanką) Słownika gwary studenckiej (1972, wyd. 2 1994); redaktor prac zbiorowych Głuchota a język (1981), Zaburzenia mowy (2001). Jest kreatorem polskiej myśli logopedycznej.
prof. Henriette W. Langdon, Ed.D., F-CCC-SLP, BRS-CL
Communicative Disorders and Sciences at San Jose State University in San Jose, California, USA
Henriette W. Langdon jest profesorem San Jose State University w San Jose w Kalifornii; specjalizuje się z zaburzeniach komunikacji. Ma ponad 40-letnie doświadczenie w pracy naukowej, dydaktycznej, terapeutycznej. Obszary jej specjalizacji to dwujęzyczność, zaburzenia językowe i trudności w uczeniu się u dzieci, a także zagadnienia dotyczące diagnozy i wczesnej interwencji. Jest autorem artykułów i książek dotyczących m.in. pracy z dzieckiem i jego rodziną, gdy nie posługują się językiem właściwym dla danego kraju.
Prof. Langdon mówi po hiszpańsku, polsku, francusku i angielsku, została wychowana w Meksyku przez rodziców i dziadków, którzy po II wojnie światowej wyemigrowali z Polski. Po studiach wyjechała do USA, gdzie uzyskała stopnie naukowe na uniwersytetach w Tufts i w Bostonie.
prof. Karel Neubauer
Uniwersytet w Hradci Králové
Karel Neubauer jest profesorem logopedii na Uniwersytecie w Hradci Králové, w Katedrze Pedagogiki Specjalnej i Logopedii. Jest również koordynatorem Komitetu Ekspertów Stowarzyszenia Logopedów Klinicznych Republiki Czeskiej (AKL ČR) oraz stałym członkiem Komitetu Kwalifikacyjnego Logopedii Klinicznej Podyplomowego Instytutu Kształcenia Medycznego w Pradze (IPVZ Praha).
Od ponad dwudziestu pięciu lat pracuje jako logopeda z dziećmi i z dorosłymi. Od piętnastu lat prowadzi klinikę logopedii w Czeskiej Lipie. W roku 1999 ukończył czteroletni program psychoterapii integracyjnej pod kierownictwem prof. Stanislava Kratochvíla i jest specjalistą z zakresu wykorzystania wspierającej psychoterapii niedyrektywnej oraz podejścia kognitywno-behawioralnego w kompleksowej terapii osób z zaburzeniami płynności mowy oraz neurogennymi zaburzeniami w komunikacji.
prof. dr hab. Józef Porayski-Pomsta
Uniwersytet Warszawski
Prof. dr hab. Józef Porayski-Pomsta – Uniwersytet Warszawski, prezes Zarządu Głównego Towarzystwa Kultury Języka, inicjator utworzenia kierunku studiów „Logopedia ogólna i kliniczna” w Uniwersytecie Warszawskim i współautor programów studiów na tym kierunku. Wieloletni kierownik Zakładu Logopedii i Emisji Głosu. Wykładowca w UW, Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie i w Uniwersytecie Śląskim. Autor wielu prac językoznawczych poświęconych mowie dzieci, m.in. „Umiejętności komunikacyjne dzieci w wieku przedszkolnym. Studium psycholingwistyczne”, Warszawa 1994; „O rozwoju mowy dziecka. Dwa studia”, Warszawa 2015.
prof. zw. dr hab. Bronisław Rocławski
Uniwersytet Gdański
prof. UP dr hab. Mirosław Michalik
Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie
kierownik Zakładu Neurolingwistyki Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie, wiceprzewodniczący Polskiego Towarzystwa Logopedycznego, redaktor naczelny serii „Studia Logopaedica”, zastępca redaktora naczelnego „Neurolingwistyki Praktycznej”, kierownik studiów podyplomowych „Porozumiewanie się osób niemówiących”, koordynator studiów podyplomowych „Neurologopedia z elementami audiologii” (UJ, UP), biegły sądowy z zakresu logopedii, czynny logopeda.
prof. USz dr hab. Barbara Ostapiuk
Uniwersytet Szczeciński
językoznawca, logopeda, prof. w Katedrze Pedagogiki Specjalnej Uniwersytetu Szczecińskiego. Doświadczenie w zawodzie logopedy zdobyła pracując w rozmaitych placówkach służby zdrowia i oświaty. Jej naukowe zainteresowania koncentrują się na zagadnieniach logopedycznej teorii wadliwej wymowy, praktyce diagnostycznej i przyczynowym postępowaniu terapeutycznym u osób z wadą wymowy, w szczególności w odniesieniu do – pomijanej i niedocenianej w literaturze oraz w praktyce (medycznej i logopedycznej) – problematyki krótkiego wędzidełka języka. Zwieńczeniem jej prac badawczych są dwie monografie: Dyslalia ankyloglosyjna. O krótkim wędzidełku języka, wadliwej wymowie i skuteczności terapii (2013) i Dyslalia. O badaniu jakości wymowy w logopedii (2013). Aktywnie działa na rzecz środowiska logopedycznego (m.in. przewodniczyła Zarządowi Pomorskiego Towarzystwa Logopedycznego, była członkiem Komisji Rozwoju i Zaburzeń Mowy Komitetu Językoznawstwa Polskiej Akademii Nauk, jest członkiem Zarządu Polskiego Towarzystwa Logopedycznego). Pełniła funkcję kierownika Podyplomowych Studiów Logopedii i Glottodydaktyki Uniwersytetu Szczecińskiego. Odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi i Medalem Komisji Edukacji Narodowej.
prof. UŚ. dr hab. Danuta Pluta-Wojciechowska
Uniwersytet Śląski w Katowicach
profesor Uniwersytetu Śląskiego w Zakładzie Socjolingwistyki i Społecznych Praktyk Komunikowania, profesor Uniwersytetu Łódzkiego w Katedrze Dialektologii i Logopedii. Jej główne zainteresowania naukowe dotyczą zaburzeń mowy u dzieci z wadą w obrębie środkowej części twarzoczaszki, z zaburzeniami czynności prymarnych, takich jak np. oddychanie i przyjmowanie pokarmów. Prowadzi badania mowy w dyskursie zaburzonym wykorzystując ujęcie związane z lingwistyką kognitywną. Zajmuje się również patofonetyką związaną w szczególności z zaburzeniami realizacji fonemów warunkowanych konstytucjonalnie i funkcjonalnie, a także teorią i metodyką terapii dyslalii.
prof. UMCS dr hab. Tomasz Woźniak
UMCS w Lublinie
logopeda i językoznawca, kierownik Zakładu Logopedii i Językoznawstwa Stosowanego UMCS w Lublinie. W badaniach naukowych zajmuje się głównie: psychogennymi zaburzeniami mowy, teorią narracji, jąkaniem, programami edukacyjnymi dla logopedów, diagnozą i terapią logopedyczną. Jako praktykujący logopeda specjalizuje się w diagnozie i terapii osób z zaburzeniami płynności mówienia. Współtwórca Polskiego Związku Logopedów (1999), Przewodniczący Polskiego Towarzystwa Logopedycznego (2008-2014), Przewodniczący Komitetu Edukacyjnego IALP dla Logopedów (2013-2016), obecnie konsultant KE IALP dla Logopedów (od 2016). Autor i współautor kilkudziesięciu publikacji naukowych, współredaktor trzech monografii wieloautorskich, min. „Logopedia. Standardy postępowania logopedycznego” (Lublin, 2015)
Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (2002) i Złotym Krzyżem Zasługi (2014).
dr hab. Lilianna Konopska
Uniwersytet Szczeciński
dr hab. Irena Polewczyk
Uniwersytet Śląski
adiunkt w Katedrze Pedagogiki Wczesnoszkolnej i Pedagogiki Mediów Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Na Uniwersytecie Śląskim pracuje od 1991 roku. Od 2002 roku jest opiekunem naukowym Logopedycznego Koła Naukowego – Lallatio na Wydziale Pedagogiki i Psychologii. Jest teoretykiem i praktykiem w dziedzinie logopedii.
Prowadzi od wielu lat badania w zakresie mowy i percepcji słuchowej dzieci. Współpracuje z ośrodkami naukowymi w Polsce i za granicą, głównie na Słowacji oraz w Belgii. Jest autorką ponad 70 artykułów z zakresu logopedii i pedagogiki oraz autorką i współautorką 6 książek w tym monografii habilitacyjnej zatytułowanej – „Diagnozowanie i stymulowanie rozwoju percepcji słuchowej u dzieci w wieku przedszkolnych” wydanej przez Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa 2013. Książka stanowi studium teoretyczno – empiryczne dotyczące percepcji słuchowej z perspektywy wielu dyscyplin naukowych – zarówno pedagogicznych, psychologicznych, językoznawczych w szczególności fonetyki akustycznej, jak i medycznych. Poprzez wieloaspektowe ujęcie zagadnienia książka staje się kompendium wiedzy na temat percepcji słuchowej.
Ostatnie zainteresowania ukierunkowane są na zagadnienia związane z funkcjonowaniem dzieci z Centralnym Zaburzeniem Przetwarzania Słuchowego. W tym zakresie współpracuje z kliniką foniatryczną w Poznaniu, Wydziałem Fizyki Uniwersytetu A. Mickiewicza w Poznaniu, Fundacją Bonum Commune oraz wrocławskim ośrodkiem badania słuchu.